Japon Sen Toku I-400-class uçak denizaltısı

Teknik özellikler:
Tip: Denizaltı uçak gemisi
Tonaj: 6.670 ton
Boyutlar: Uzunluk 122 metre; yükseklik 7 metre; genişlik 12 metre
İtici güç: Yüzeyde toplam 2.250 beygirlik 4 adet dizel motor, su altında toplam 2.100 beygirlik 2 elektrikli motor 
Hız: Yüzeyde 34,6 km/saat; su altında 22 km/saat
Max dalış derinliği: 100 metre
Mürettebat: 144 subay ve denizci
Silahlar: 1 × 14 cm/40 11th Year Type top (1x2)
                 3 × 25 mm 3 namlılu makinalı tüfek
                 1 x 25 mm makinalı tüfek
                 8 × 550 mm (22 in) torpido  (14 adet)
Ekstra:   3 × Aichi M6A1 Seiran deniz uçağı

 Japonlar tarafından ABD topraklarına nokta vuruşları yapabilmek amacıyla tasarlanan 1942 yılında 18 adet planlanan fakat savaşın kötüye gitmesiyle ve projenin yaratıcısı Amiral Yamato'nun ölümü sebebiyle sadece 3 adet yapılabilen bu denizaltı 1960 yılında nükleere saldırı denizaltıları yapılana kadar dünyanın en büyükleriydi.

Uçaklar 800 kg bomba veya torpido taşıyabiliyordu.

Geminin ortasında yuvarlak bir uçak hangarı, burun kısmında ise uçakları suya indirip toplamak için bir vinç bulunmaktaydı.

 Gemiler için planlanan ilk görev Panama Kanalını bombalamaktı fakat Okinawa'nın düşman eline geçmesiyle bu plandan vazgeçildi. ABD uçak gemilerine karşı bir kamikaze görevi planlandı ama gerçekleştirilmedi.

Savaş sonunda amerikalılara teslim olan denzialtılardan birisi sovyetlerin inceleme isteğini engellemek amacıyla batırıldı. Kalan 2 denizaltı ise Hawai açıklarında atış taliminde kullanılarak batırıldı.

Daha fazla detay için http://en.wikipedia.org/wiki/I-400_class_submarine
Bir miktar japonca ama resim arşivi başarılı http://www.geocities.jp/i400s/ 

Surcouf-Fransız denizaltı benzeri ürünü

Teknik özellikler:
Tip: Denizaltı kruvazörü
Tonaj: Yüzeyde 3.300 ton, dalmış halde 4.373 ton, boş halde 2.930 ton
Boyutlar: Uzunluk 110 metre; yükseklik 9 metre; genişlik 7,25 metre
İtici güç: Yüzeyde toplam 7.600 beygirlik 2 adet dizel motor, su altında toplam 3.400 beygirlik elektrikli motorlar 2 pervaneyi çalıştırıyor.
Hız: Yüzeyde 34,3 km/saat; su altında 19 km/saat
Menzil: Su üstünde 18.500 km; su altında 130 km
Max dalış derinliği: 80 metre
Mürettebat: 8 subay 110 denizci
Silahlar: 2 × 203 mm (8 in) top (1x2)
                 2 × 37 mm (1.46 in) uçaksavar (2x1)
                 2 adet 20 mm uçaksavar topu
                 4 × 13.2 mm (0.52 in) uçaksavar (2x2)
                 8 × 550 mm (22 in) torpido  (14 adet)
                 4 × 400 mm (16 in) torp (8 adet)
Ekstra: 1 × Besson MB.411 deniz uçağı
           1 x 4,5 metrelik tekne
           40 esir barındırabilecek bir dep
Max sefer süresi: 90 gün-19.000 km

Fransızları savaş gemilerine getirilen sınırlamalardan kurulmak için yarattıkları anlamsız bir denizaltı olan Surcouf pek başarılı bir savaş kaydına sahip değildir.

Döneminin en büyük denizaltısı ünvanını 1943 yılında japon I-400 denizaltısına kaptırmıştır.

Henüz yapım aşamasında iken Fransa'nın işgal edilmesiyle bozuk bir dümen ve çalışan tek motorla İngiltere'ye sığınan Surcouf'a Fransa'nın işgalinden sonra ingilizler tarafından el konulmuş. geminin teslim alınması sırasında çıkan çatışmada 2 ingiliz ve bir fransız subayı ağır yaralanmış Bir ingiliz denizci gemi doktoru (?!?!) tarafından vurularak öldürülmüştür.

Bu tatsız başlangıçtan sonra fransız mürettebat ve 2 gözlemci ingiliz subayı ile göreve başlayan Surcouf konvoy eskortu olarak görev yaparken alman uçaklarınca bombalanıp ABD'de tamir gördükten sonra pasifik cephesinde göreve giderken bir amerikan yük gemisiyle çarpışıp tüm mürettabıtıyla birlikte batmıştır.

39 km menzilli topları ile ilginç bir dizayn olmasına rağmen dalma süresinin 2 dakika üzerinde olması, seyir özelliklerinin zayıf olması sebebiyle başarısız bir denizaltı dizaynı olan Surcouf'un batışıyla/batırılmasıyla ilgili çeşitli komplo teorileri mevcuttur.

Daha detaylı bilgi için: http://en.wikipedia.org/wiki/French_submarine_Surcouf

İtalyan 600 tipi (Argonauta) denizaltı(Sirena, Perla, Adua, Aciaio, Argonauta sınıfları)

Teknik özellikler:
Tip: Sahil tipi
Tonaj: Yüzeyde 679-701 ton, dalmış halde 842-860 ton
Boyutlar: Uzunluk 60,18 metre; yükseklik 9,60 metre; genişlik 6,45 metre, min. derinlik 4,70 metre
İtici güç: Yüzeyde toplam 1.200 beygirlik dizel motorlar, su altında toplam 800 beygirlik 2 adet elektrikli motor 2 pervaneyi çalıştırıyor.
Hız: Yüzeyde 26 km/saat; su altında 14 km/saat
Menzil: Su üstünde 9.000 km; su altında 135 km (7.5 km/saat hız ile)
Silahlar: 1 adet 100 mm güverte topu; 2 adet 13,2 mm uçaksavar topu(sonradan 4 adete çıkarıldı); 4 burunda, 1 kıçta olmak üzere 5 adet 533 mm torpido tüpleri (toplam 14 torpido taşıyor)
Max dalış derinliği: 220 metre
Mürettebat: 48 kişi

İtalyan donanması denizaltı kolu donanmanın büyük genişleme döneminde 600 sınıfı olarak ta bilinen Sirena sınıfı denizaltılardan 12 adet yaptırma kararı verdi. Bu sınıf 600 ismini denizaltının tonajından almaktaydı. 600 tonluk sahil denizaltıları olarak planlanan bu serinin birde 2.000 tonluk okyanus tipi denizaltıyla desteklenmesi düşünülmekteydi. Akdeniz sularında kullanılmak üzere çok kolay idare edilebilir gemilerdi. Basit tasarımlı ve dayanıklı gemilerdi. Yoğun olarak kullanılmış ve 1943’teki ateşkeste sadece 1 tanesi sağlam kalmıştı.

Aynı dizayndan türetilen 10 adet Perla sınıfı gemiden 2 tanesi (İride ve Onice) İspanyol İç Savaşı sırasında İspanyol milliyetçileri safında görev almıştır. 2. dünya savaşı sırasında İrida ve Ambra denizaltıları İnsan torpido denilen SLC sınıfı torpidoları taşıyacak şekilde modifiye edilmiş ve İtalyan donanmasının nadir başarılı harekatlarını yapmasını sağlamışlardır. Cape Matapan savaşının ardından İngiliz kruvazörü HMS Bonaventure’yi batırmışlardır. 1942 yılında Cezayir limanına yapılan saldırıda 20.000 tonluk gemi batırarak başarılı olmuşlarıdr.

Yine aynı dizayndan türetilerek yapılan 17 adet Adua sınıfı denizaltıdan 2 tanesi insan torpidoları taşıyacak şekilde modifiye edilmiş, değiştirilen Sore denizaltısı Cebelitarık limanına yaptığı saldırıda silahlı tanker Denbydale ve bir ticaret gemisini batırmıştır. En büyük başarısı ise 1941 yılında Kahire limanına yaptığı saldırıda bıraktığı 3 SLC’nin HMS Queen Elizabeth ve HMS Valiant savaş gemileriyle birlikte bir tankeri batırmasıdır. Denizaltının kendisi ise 1942 ağustosunda Hayfa limanı açıklarında batırılmıştır. Alman donanmasının numara verme alışkanlığının aksine tüm İtalyan denizaltılarına isim verilmiştir. Adua sınıfı gemilerin tamamı Etyopya kaynaklı isimlere sahiptir. Bu yüzden Afrika sınıfı olarak da adlandırılmaktadır. Ayrıca bu tipten 3 adet denizaltı Brezilya donanması için yapılmıştır.(Tupy, Tamoyo, ve Tymbira)

600 serisinden türetilerek yapılan son gemi tipi ise 13 adet yapılan Acciaio (Platino veya Metalli) sınıfı gemilerdir.

600 sınıfı denizaltılar 5 farklı kategoride olmak üzere toplam 59 adet üretilmiştir.

2. dünya savaşında toplam 3.145 denizaltıcı hayatını kaybetmiştir.

İtalyan denizaltıları tarafından batırılan gemi tonajı aşağıdaki şekildedir. Bir adet Türk gemisi (Refah vapuru) batırılmıştır:

Ülke	Tonaj	Adet
İngiliz	413.071	73
Norveç	64.389	11
ABD	47.986	7
Hollanda	36.072	7
Panama	30.276	6
İsveç	19.125	7
Türk	7.528	2
Belçika	6.736	2
Fransız	6.036	3
Yugoslav	5.135	1
Litvanya	3.644	1
İtalya	2.638	2
Sovyet	2.012	3
Portekiz	318	1
Tunus	205	3
Toplam	614.895	129

İstatistiklere devam

Biraz daha istatistik verelim işte alman denizaltıları tarafından batırılan büyük gemiler listesi www.uboat.net sitesinin katkılarıyla.

Tarih	Batırlan gemi ve batıran denizaltı
28 Oct, 1940	Empress of Britain (42.348 GRT) U-32 (Jenisch) tarafından batırılan buharlı yolcu gemisi
21 Dec, 1942	Strathallan (23.722 GRT) U-562 (Hamm) tarafından batırılan asker taşıma gemisi
10 Oct, 1942	Orcades (23.456 GRT) U-172 (Emmermann) tarafından batırılan asker taşıma gemisi
7 Mar, 1941	Terje Viken (20.638 GRT) U-99 (Kretschmer) tarafından batırılan balina avlama gemisi
6 Jun, 1940	HMS Carinthia (20.277 GRT) U-46 (Endrass) tarafından batırılan silahlı ticaret gemisi
10 Oct, 1942	Duchess of Atholl (20.119 GRT) U-178 (Ibbeken) tarafından batırılan buharlı yolcu gemisi
14 Nov, 1942	Warwick Castle (20.107 GRT) U-413 (Poel) tarafından batırılan asker taşıma gemisi
12 Sep, 1942	Laconia (19.695 GRT) U-156 (Hartenstein) tarafından batırılan asker taşıma gemisi
11 Nov, 1942	Viceroy of India (19.627 GRT) U-407 (Brüller) tarafından batırılan asker taşıma gemisi
3 Nov, 1940	HMS Laurentic (F 51) (18.724 GRT) U-99 (Kretschmer) tarafından batırılan silahlı ticaret gemisi
7 Dec, 1942	Ceramic (18.713 GRT) U-515 (Henke) tarafından batırılan buharlı yolcu gemisi
13 Jun, 1940	HMS Scotstoun (17.046 GRT) U-25 (Beduhn) tarafından batırılan silahlı ticaret gemisi
17 Mar, 1944	Dempo (17.024 GRT) U-371 (Mehl) tarafından batırılan asker taşıma gemisi
29 Oct, 1942	Kosmos II (16.966 GRT) U-624 (Soden-Fraunhofen) tarafından batırılan balina avlama gemisi
10 Aug, 1940	HMS Transylvania (F 56) (16.923 GRT) U-56 (Harms) tarafından batırılan silahlı ticaret gemisi
13 Apr, 1941	HMS Rajputana (F 35) (16.644 GRT) U-108 (Scholtz) tarafından batırılan silahlı ticaret gemisi
2 Dec, 1940	HMS Forfar (F 30) (16.402 GRT) U-99 (Kretschmer) tarafından batırılan silahlı ticaret gemisi
8 Sep, 1944	Empire Heritage (15.702 GRT) U-482 (Matuschka) tarafından batırılan buharlı bir tanker
2 Jul, 1940	Arandora Star (15.501 GRT) U-47 (Prien) tarafından batırılan buharlı yolcu gemisi
3 Feb, 1942	Amerikaland (15.355 GRT) U-106 (Rasch) tarafından batırılan ticaret gemisi
27 Aug, 1940	HMS Dunvegan Castle (15.007 GRT) U-46 (Endrass) tarafından batırılan silahlı ticaret gemisi
15.000 tondan büyük 21 gemi alman denizaltıları tarafından batırılmıştır (Toplam 409.996 GRT)

Savaş gemileri

2. dünya savaşı sırasında alman denizaltıları tarafından batırılan 4.000 tondan büyük tonajlı savaş gemileri

Tarih	Batırılan gemi ve batıran denizaltı
25 Nov, 1941	HMS Barham (04) (31.100 tons) U-331 (Tiesenhausen) tarafından batırılan savaş gemisi
14 Oct, 1939	HMS Royal Oak (08) (29.150 tons) U-47 (Prien) tarafından batırılan savaş gemisi
13 Nov, 1941	HMS Ark Royal (91) (22.600 tons) U-81 (Guggenberger) tarafından batırılan uçak gemisi
11 Aug, 1942	HMS Eagle (94) (22.600 tons) U-73 (Rosenbaum) tarafından batırılan uçak gemisi
17 Sep, 1939	HMS Courageous (50) (22.500 tons) U-29 (Schuhart) tarafından batırılan uçak gemisi
15 Nov, 1942	HMS Avenger (D 14) (13.785 tons) U-155 (Piening) tarafından batırılan eskort uçak gemisi
21 Dec, 1941	HMS Audacity (D 10) (11.000 tons) U-751 (Bigalk) tarafından batırılan eskort uçak gemisi
29 May, 1944	USS Block Island (CVE 21) (9.393 tons) U-549 (Krankenhagen) tarafından batırılan eskort uçak gemisi
11 Mar, 1942	HMS Naiad (93) (5.450 tons) U-565 (Jebsen) tarafından batırılan hafif kruvazör
16 Jun, 1942	HMS Hermione (74) (5.450 tons) U-205 (Reschke) tarafından batırılan hafif kruvazör
18 Feb, 1944	HMS Penelope (97) (5.270 tons) U-410 (Fenski) tarafından batırılan hafif kruvazör
15 Dec, 1941	HMS Galatea (71) (5.220 tons) U-557 (Paulshen) tarafından batırılan hafif kruvazör
24 Nov, 1941	HMS Dunedin (D 93) (4.850 tons) U-124 (Mohr) tarafından batırılan hafif kruvazör

Biraz istatistik

Bir türlü elim değmediğinden İtalyan denizaltılarına geçemedim bir miktar istatistik vereyim bari

İşte alman ve italyan denizaltıları tarafından batırılan müttefik ve tarafsız devletlere ait gemi tonajları:

YIL	ADET	TONAJ
1939
Ocak	-	-
Şubat	-	-
Mart	-	-
Nisan	-	-
Mayıs	-	-
Haziran	-	-
Temmuz	-	-
Ağustos	-	-
Eylül	48	178.621
Ekim	33	156.156
Kasım	27	72.721
Aralık	39	101.823
Toplam	147	509.321
1940
Ocak	53	163.029
Şubat	50	182.369
Mart	26	69.826
Nisan	6	30.927
Mayıs	14	61.635
Haziran	66	375.069
Temmuz	41	201.975
Ağustos	56	288.180
Eylül	60	288.585
Ekim	66	363.267
Kasım	36	181.695
Aralık	46	256.310
Toplam	520	2.462.867
1941
Ocak	23	129.711
Şubat	47	254.118
Mart	41	236.549
Nisan	41	239.719
Mayıs	63	362.268
Haziran	66	325.817
Temmuz	26	112.624
Ağustos	27	85.603
Eylül	57	212.237
Ekim	28	170.786
Kasım	15	76.056
Aralık	23	93.226
Toplam	457	2.298.714
1942
Ocak	56	301.224
Şubat	72	429.255
Mart	93	507.514
Nisan	81	418.161
Mayıs	129	616.835
Haziran	136	636.926
Temmuz	96	467.051
Ağustos	117	587.245
Eylül	96	461.794
Ekim	89	583.690
Kasım	126	802.160
Aralık	64	337.618
Toplam	1.155	6.149.473
1943
Ocak	44	307.196
Şubat	67	362.081
Mart	110	633.731
Nisan	50	287.137
Mayıs	45	237.182
Haziran	17	76.090
Temmuz	46	237.777
Ağustos	20	92.443
Eylül	16	98.852
Ekim	20	91.295
Kasım	9	30.726
Aralık	8	55.794
Toplam	452	2.510.304
1944
Ocak	11	74.816
Şubat	14	66.043
Mart	16	94.721
Nisan	9	62.149
Mayıs	4	24.423
Haziran	12	57.406
Temmuz	14	61.395
Ağustos	17	91.454
Eylül	8	50.790
Ekim	4	1.659
Kasım	5	25.193
Aralık	11	53.268
Toplam	125	663.308
1945
Ocak	14	67.410
Şubat	18	75.911
Mart	15	65.901
Nisan	12	65.532
Mayıs	4	10.722
Toplam	63	284.476

Kaynak: Clay Blair - Hitler's U-Boat War

İtalyan denizaltıları

Alman denizaltılarını bitirdikten sonra 2. dünya savaşının en başarısız ordu ve donanmasına sahip Regia Marina yani italyan donanması denizaltılarına geçebilirim.

Alman Tip XIV (Milchkuh) denizaltısı

Teknik özellikler:Tip: Silahsız ikmal denizaltısı
Tonaj: Yüzeyde 1.668 ton, dalmış halde 1.932 ton
Boyutlar: Uzunluk 67,10 metre; yükseklik 11,71 metre; genişlik 9,35 metre, min. derinlik 6,51 metre
İtici güç: Yüzeyde toplam 3.200 beygirlik 2 adet dizel motor, su altında toplam 750 beygirlik elektrikli motorlar 2 pervaneyi çalıştırıyor.
Hız: Yüzeyde 27,5 km/saat; su altında 11,5 km/saat
Menzil: Su üstünde 22.870 km; su altında 101 km
Silahlar: 2 adet 37 mm uçaksavar topu; 2 adet 20 mm uçaksavar topu
Max dalış derinliği: 240 metre
Mürettebat: 55 kişi

Tip XIV denizaltılar diğer denizaltılara ikmal yapabilmek için modifiye edilmiş tip IXD denizaltılardı. Şekillerinden ve üslendikleri görevden dolayı süt veren inek (milk cow, milchkuh) olarak adlandırılan bu denizaltılar uçaksavar silahları dışında silah taşımamaktaydılar. ABD’nin savaşa girmesinden sonra menzilleri ve silah yükleri sınırlı tip VIIC denizaltılarının Amerika sahillerinde görev(katliam) yapabilmelerini sağlayan tip XIV’ler denizaltıcıların mutlu zamanlar dediği dönemlerin yaşanmasında önemli rol oynamışlardır. 1943 yılında artan müttefik anti denizaltı timlerinin birinci öncelikli hedefi haline gelen tip XIV’ler ciddi kayıplara uğramışlardır. Tip XIV’lerde görev yapan 530 denizciden 289 tanesi ölmüştür.

Toplam 10 adet üretilen tip XIV’lerin üst modeli olarak tasarlanan tip XX üretimi iptal edilmiştir.

Alman Tip XXIII denizaltısı

Teknik özellikler:Tip: Sahil tipi denizaltı (Elektroboot)

Tonaj: Yüzeyde 232 ton, dalmış halde 256 ton

Boyutlar: Uzunluk 34,10 metre; yükseklik 8,00 metre; genişlik 3,00 metre, min. derinlik 3,75 metre

İtici güç: Yüzeyde toplam 580 beygirlik 1 adet dizel motor, su altında toplam 600 beygirlik elektrikli motor (sessiz moda 35 beygir) 1 pervaneyi çalıştırıyor.

Hız: Yüzeyde 29 km/saat; su altında 29,5 km/saat, sessiz moda 6,5 km/saat

Menzil: Su üstünde 2.500 km; su altında 325 km
Silahlar: Burunda 2 adet 533 mm torpido tübü (yeniden doldurma yapılamıyor)

Max dalış derinliği: 180 metre

Mürettebat: 14 kişi

Atlantik konvoylarına büyük denizaltılarla saldırmanın yanı sıra düşman gemilerine henüz limanlarının yakınındayken veya sığ sularda saldırabilmek amacıyla daha tip XXI’den daha ufak denizaltılara ihtiyaç duyulmaktaydı. Böylece kuzeni tip XXI’e benzer bir denizaltı olan tip XXIII Akdeniz ve kuzey denizinde kullanılmak üzere geliştirildi.

Tip XXI gibi güçlü akülere sahip olan tip XXIII 4 prefabrike parçadan oluşuyordu. Gövdenin tamamı aküler, dizel yakıt tankı ve balasttan ibaretti. Ufak boyutu sayesinde çok hızlı dalış yapabilmekteydi. (10 saniye civarı). Çok ufak olan boyutu sayesinde su üstünde bile 500 metreye kadar fark edilemeyen tip XXIII 2 adet yeniden doldurulamayan torpido kovanına sahipti. Üretilen 62 denizaltıdan hiçbirisi çatışmada kaybedilmemişti. Müttefiklerin anti-denizaltı teknolojisini alt edebilecek özelliklere sahip bir tekneydi.

Avrupa sularında batırılan son gemileri batırma onuru bu denizaltıya aittir. 7 mayıs 1945 tarihinde U-2336 2 adet İngiliz gemisini Firth of Forth açıklarında batırmıştır.

Alman Tip XXI denizaltısı

Teknik özellikler:Tip: Okyanus tipi denizaltı (Elektroboot)

Tonaj: Yüzeyde 1.621 ton, dalmış halde 1.819 ton

Boyutlar: Uzunluk 76,70 metre; yükseklik 8,00 metre; genişlik 6,62 metre, min. derinlik 6,20 metre

İtici güç: Yüzeyde toplam 4.000 beygirlik 2 adet dizel motor, su altında toplam 5.000 beygirlik elektrikli motor 2 pervaneyi çalıştırıyor.

Hız: Yüzeyde 29 km/saat; su altında 29,5 km/saat, sessiz moda 6,5 km/saat

Menzil: Su üstünde 28.800 km; su altında 525 km (11 km/saat hız ile)

Silahlar: 4 adet 37 mm veya 20 mm uçaksavar topu tamamı önde 6 adet 533 mm torpido tübü (toplam 23 torpido taşıyor)

Max dalış derinliği: 280 metre

Mürettebat: 57 kişi


Tip XXI denizaltıcılık tarihini en çok etkileyen ve nükleer denizaltılar geliştirilinceye kadar denizaltı standartlarını belirleyen denizaltı türü olmuştur. Kapalı devre türbin ve dizellerin kullanıldığı tip XXI yüksek elektrik güçlü bir denizaltı olarak mevcut en üst teknolojiler kullanılarak üretilmişti. Kullanılan yüksek güçlü aküler sayesinde tip XXI dalmış halde yüzeydekinden daha fazla güç üretebilen ilk denizaltıydı. Sessiz seyir gereken durumda ana motorlar daha düşük güçte güç üniteleri ile sessiz bir şekilde çalıştırılabilmekteydi.

Tip XVII’de olduğu gibi gövde yarım su damlası kesitinde üretilmişti. Prefabrike 8 bölüm halinde imal edilip tersanede son montajı yapılmaktaydı. Daha sessiz ve yüzey sürtünmesi daha düşük olabilmesi için yüzey kaynaklarına özen gösterilen tip XXI’den haftada 3 adet olmak üzere 1.500 adet (U-2500-U-4000) üretilmesi planlanmıştı.

Tip XXI’in tüm devriyesini su altında tamamlaması ve dizel motorlarını aküleri şarj için su altında şnorkel yardımıyla çalıştırması planlanmıştı. Havalandırma ve klima şartları için özel çalışmalar yapılmıştı.

Periskop kullanmadan aktif ve pasif sonarlar kullanarak tamamen otomatize edilmiş torpido atma sistemleri kullanılması planlamıştı. Üretimi yapılmayan XXIB ve XXIC modellerinde ekstra bölümlerin eklenmesiyle 12-18 adet torpido kovanı planlanmıştı.

Müttefiklerin şansına bu mükemmel denizaltıların üretimi savaş sonuna yetişmemiş. Üretilen denizaltıların çoğunluğu uçaklar tarafından limanlarda ve alman karasularında batırılmıştır.

Bu denizaltılarda personelin hayat şartları oldukça iyileştirilmiş geliştirilmiş bir havalandırma, yiyecekler için derin dondurucu, duşlar, lavabolar gibi pek çok şey denizaltılara eklenmiştir. Hidrolik torpido yükleyiciler ile 6 torpidonun 10 dakika gibi bir sürede yüklenebilmesi sağlanmıştır. (tip VIIC’de bu süre tek torpido için 12 dakika idi)

Ayrıca gemilerin 3-5 saatlik şarj amaçlı şnorkel seviyesine çıkmaları dışında su altında kalmaları sebebiyle batan denizaltıların % 56’sını batıran hava saldırılarından korunma fırsatları mevcuttu ve ölüm vadisi denilen Biscay körfezini kayıp vermeden geçebiliyorlardı.

Toplam 118 adet tip XXI denizaltı üretilmiştir.

Alman Tip XVII veya Walter denizaltısı

Teknik özellikler:Tip: Walter tip deneme denizaltısı
Tonaj: Yüzeyde 312 ton, dalmış halde 357 ton
Boyutlar: Uzunluk 41,50 metre; yükseklik 9,20 metre; genişlik 3,40 metre, min. derinlik 4,25 metre
İtici güç: Yüzeyde toplam 210 beygirlik 1 adet dizel motor, su altında toplam 75 beygirlik elektrikli motor veya 2.500 beygirlik Walter türbini 1 pervaneyi çalıştırıyor.
Hız: Yüzeyde 16 km/saat; su altında elektrik motoruyla 9 km/saat, Walter türbinleriyle 40 km/saat
Menzil: Su üstünde 5.550 km; su altında Walter türbinleri ile 210 km (25 km/saat hız ile)Silahlar: 2 adet 533 mm torpido tüpleri (toplam 4 torpido taşıyor)
Mürettebat: 19 kişi

Anti denizaltı uçaklara radar monte edilmesiyle birlikte denizaltılar saldırılarında yüksek su üstü hızlarını kullanamaz hale gelmişlerdi. Hava gereksinimi olmayan ve sualtında yüksek hızlara ulaşmaya fırsat veren bir dizayn geliştirme çalışmalarının sonucu olarak tip XVII denizaltıları ileriye doğru atılmış radikal bir adımdı.

Denizaltıda kullanılan temel dizayn Walter püskürtme sistemi idi. Sistem konsantre hidrojen peroksitin oluşturduğu reaksiyonla çalışmaktaydı. Reaksiyon sonucu oluşan sıcak buhar ve serbest oksijen karışımına yakıt püskürtülüp ateşlenmesi sonucu oluşan yüksek basınçlı gazlar bir türbini çalıştırmaktaydı.

Seyir için normal dizel ve elektrik motorlara sahip 2 adet prototip inşa edildi. Walter sisteminin aşırı yakıt tüketimi sebebiyle denizaltı normal seyirde bu motorları kullanmaktaydı. Savaş durumunda Walter motorları kullanıma geçecekti.

Geminin gövdesi aeorodinamik olması amacıyla tüm gereksiz teçhizattan ve silahlardan arındırıldı. Fakat boy genişlik oranının düzgün olmaması sebebiyle tip XVIIA hedeflenen 46 km sualtı hızına ulaşamadı. Modifiye edilen tip XVIIB’lerden 4 adet yapıldı (3 tanesi tamamlandı) Sadece 2 adet torpido tüpüne yer olan denizaltıda aynı anda sadece 1 tanesi doldurulabiliyordu. Savaş sonunda batırılan 3 denizaltıya müttefikler tarafından el kondu ve deneysel çalışmalarda kullanılmak üzere götürüldüler.

Alman Tip X ve tip XI denizaltısı

Teknik özellikler(tip X):Tip: Mayın döşeme denizaltısı

Tonaj: Yüzeyde 1.763 ton, dalmış halde 2.177 ton

Boyutlar: Uzunluk 89,80 metre; yükseklik 9,20 metre; genişlik 9,20 metre, min. derinlik 4,11 metre

İtici güç: Yüzeyde toplam 4.800 beygirlik 2 adet dizel motor, su altında toplam 1.100 beygirlik elektrikli motor 2 pervaneyi çalıştırıyor.

Hız: Yüzeyde 31 km/saat; su altında 14 km/saat

Menzil: Su üstünde 34.400 km; su altında 175 km (7.5 km/saat hız ile)

Silahlar: 1 adet 105 mm güverte topu(110 mermi); 1 adet 37 mm uçaksavar topu; 1 adet 20 mm uçaksavar topu(sonradan 4 adete çıkarıldı); burnun sağ tarafında 2 adet 533 mm torpido tüpleri (toplam 15 torpido taşıyor), 66 adet büyük tip mayın

Max dalış derinliği: 220 metre

Mürettebat: 52 kişi

Alman deniz kuvvetleri tarafından savaş öncesi yapılan değerlendirmelerde savaş sırasında 5 temel tip denizaltıya ihtiyaç duyulacağı düşünülmüştü. Bu tipler kısa, orta ve uzun menzile sahip devriye denizaltıları idi ve bu ihtiyaçlar tip II, tip VII ve tip IX ile gayet başarılı bir şekilde sağlanmıştı. Diğer ihtiyaç duyulacak tipler ise ufak boy bir mayın döşeyici denizaltı ile büyük boy bir yüzey saldırı denizaltısı idi. Bu son tipe olan ihtiyaç yapıalan modifikasyonlarla tip X ve XI denizaltıları ile sağlandı.

Sadece 3 adet tip XI denizaltısı imal edildi bunlar 115 metre boyunda ve 3.140 ton ağırlığında oldukça büyük denizaltılardı. Asıl olarak dalabilen korsan gemileriydi. Yüzeyde 43 km hız yapabilen bu denizaltılar kuvvetli bir gövde yapısına ufak bir deniz uçağına ve her iki ucunda birer adet 127 mm’lik topa sahiptiler.

Birinci dünya savaşında başarı gösteren bu tip denizaltıların 2. dünya savaşında değişen şartlar sebebiyle başarı göstermeleri olası olmadığından üretimlerine devam edilmedi. Kayda değer tek başarıları U-601 denizaltısının Norveç denizinde İngiliz JW-55B konvoyunu tespit ederek Scharnhorst savaş gemisinin konvoya saldırmasını sağlamak olmuştur. Aynı gün içerisinde U-601 ingiliz donanması ile girdiği çatışmada batırılmıştır.

Tip XA ise genel olarak 2.500 tonluk çok büyük bir mayın döşeme denizaltısı idi. Tip VIID’de kullanılan dikey mayın döşeme şaftları ile donatılmıştı. Fakat büyüklüğü sebebiyle kullanımının zor olacağı düşünüldüğünden asla üretime geçilmedi. Bunun yerine biraz daha ufak olan tip XB denizaltılarından 8 adet üretildi. Toplam 66 adet mayın taşıyabilen bu tipte sadece 2 adet torpido kovanı bulunmakta ve mümkün olduğunca çatışmadan kaçınılmaktaydı.

Tip XB savaşın ilerleyen aşamalarında İtalyan Romolo sınıfı denizaltılarla birlikte uzun menzil kargo denizaltısı olarak kullanıldı. Üretilen 8 adet denizaltıdan 2 tanesi sağlam olarak kurtuldu. Kurtulan U-234 denizaltısı denizaltıda Japonya’ya gönderilmek üzere yüklenmiş 500 kg uranyum dioksit ve 2 adet Me-262 uçağı ve 10 adet jet motoru ile Amerikalılara teslim oldu. Gemide bulunan 2 Japon subayı teslim olmaktansa intihar etmeyi seçmişlerdi. Kurtulan diğer denizaltı ise Jakarta limanında Japonlar tarafından el koyulup I-505 adıyla savaşa devam eden U-219 denizaltısıydı. Bu denizaltı Japonya’ya götürülmek üzere sökülmüş V-2 roketleri taşımaktaydı.

Toplam 3 adet tip XXI, 8 adet tip X denizaltı üretilmiştir.

Alman Tip IX Denizaltısı

Teknik özellikler:
Tip: Okyanus tipi
Tonaj: Yüzeyde 1120 ton, dalmış halde 1232 ton
Boyutlar: Uzunluk 76,70 metre; yükseklik 9,40 metre; genişlik 6,75 metre, min. derinlik 4,70 metre
İtici güç: Yüzeyde toplam 4.400 beygirlik 2 adet dizel motor, su altında toplam 1.000 beygirlik elektrikli motor 2 pervaneyi çalıştırıyor.
Hız: Yüzeyde 33 km/saat; su altında 14 km/saat
Menzil: Su üstünde 24.900 km; su altında 117 km (7.5 km/saat hız ile)
Silahlar: 1 adet 105 mm güverte topu(110 mermi); 1 adet 37 mm uçaksavar topu; 1 adet 20 mm uçaksavar topu; 4 burunda, 2 kıçta olmak üzere 6 adet 533 mm torpido tüpleri (toplam 22 torpido taşıyor)
Max dalış derinliği: 230 metre
Mürettebat: 48 kişi

Tip IX denizaltıları temel olarak tip II denizaltılarından esinlenerek yaratılmış uzun mesafe görevler için tasarlanmış 2 gövdeli denizaltılardır. 2 gövdeli tasarın ağırlık ve yakıt tanklarının iki gövde arasındaki boşluğa yerleştirilmesi sayesinde denizaltıya su altı saldırılarına karşı ekstra bir dayanıklılık ve daha iyi bir su üstü seyir performansı sağlamıştır. Uzun menzil görevleri için tasarlandıklarından tip VIIC’ye oranla % 50 daha fazla torpido taşımaktaydılar (22 adet) ayrıca güverte topu da 88 mm’den 105 mm’ye çıkarılmıştı.

Tip IX un tasarlanmasındaki asıl amaç uzun menzillerde gemileri kullanabilmekti ve 25.000 km’ye varan mesafeleri katedebilmekteydiler.

ABD ile savaşın başlamasından sonra Tip IX’lar ağırlıklı olarak batı ve kuzey Atlantik’te henüz konvoy sistemi oluşturulmamış Amerika kıyılarında ve Karayip denizinde kullanıldılar ve mutlu zamanlar denilen çok yüksek tonajda gemilerin batırılmasında önemli rol oynadılar.

1940 yılının başında gövdesi 10 metre uzatılmış silah yerine ekstra diğer denzialtılara aktarılmak üzere 250 ton yakıt taşıyan 2 adet Tip IX D üretildi.

Üretilmiş olan tip IXD2’ler 58.400 km menzilleri ile Hint okyanusuna hatta Japonya’ya erişebilecek menzile sahiplerdi.

Savaş süresince 8 adet Tip IX, 14 adet Tip IXB, 54 adet Tip IXC, 87 adet Tip IXC/40, 30 adet Tip IXD olmak üzere toplam 193 adet Tip IX denizaltı üretilmiştir.

Alman tip VII denizaltısı

Teknik özellikler:
Tip: Okyanus tipi
Tonaj: Yüzeyde 769 ton, dalmış halde 871 ton
Boyutlar: Uzunluk 67,10 metre; yükseklik 9,60 metre; genişlik 6,20metre, min. derinlik 4,70 metre
İtici güç: Yüzeyde toplam 3200 beygirlik 2 adet Man dizel 6 silindir M6V 40/46 dizel motorlar, su altında toplam 750 beygirlik 2 adet AEG GU 460/8-276 elektrikli motorlor 2 pervaneyi çalıştırıyor.
Hız: Yüzeyde 33 km/saat; su altında 14 km/saat
Menzil: Su üstünde 15.750 km; su altında 150 km (7.5 km/saat hız ile)
Silahlar: 1 adet 88 mm güverte topu(220 mermi); 1 adet 37 mm uçaksavar topu; 1 adet 20 mm uçaksavar topu; 4 burunda, 1 kıçta olmak üzere 5 adet 533 mm torpido tüpleri (toplam 14 torpido taşıyor)
Max dalış derinliği: 220 metre
Mürettebat: 48 kişi
Tip II gibi tip VII açıkdeniz denizaltıların da tasarımları yasaklı dönemde (1930-935) Finlandiya’da imal edilen denizaltı modellerine (Veteranen sınıfı) ve onun da öncesinde birinci dünya savaşında üretilmiş 1918 model UB III denizaltılarına dayanmaktadır. Anlaşmada belirtilen maksimum tonaj sınırına uyarak üretilen tip VIIA denizaltıları (626/745 ton) maksimum performans ve saldırı kapasiteleri dikkate alınarak üretilmiş olmasına rağmen personel için oldukça zorlu yaşama şartları sunmaktaydı. Arka torpido kovanları yerden kazanabilmek için yaşam alanlarının içine monte edilmişti ve sadece denizaltı yüzeydeyken ve çok büyük bir zorlukla yeniden doldurulabiliyordu. Ayrıca gemi içine yerleştirilen yedek torpidolar derinlik bombalarına karşı oldukça büyük bir tehlike yaratmaktaydı. Tip VIIB tip VIIC modelleri biraz daha fazla iç alan kazanabilmek ve daha güçlü dizeller monte edilebilmek için uzatılmıştı. Bu modifiye edilmiş model çok başarılı olmuş ve savaşın sonuna kadar çeşitli değişikliklerle bu modelden 703 adet üretilmiştir. İlerleyen dönemlerde daha derine dalabilme özelliği, kuvvetlendirilmiş kule, arttırılmış hava savunması ve şnorkel gibi ek özellikler denizaltılara kazandırılmıştır. Tüm bu özellikler savaşın ilerleyen yıllarında gelişen ve sertleşen müttefik donanmasının hareketleri doğrultusunda geliştirilmiştir. Zaman içerisinde artan müttefik hava ve deniz gücü sebebiyle güverte topu tamamen işlevsiz hale gelmiştir.
Standart 533 mm’lik torpido tüplerinden bırakılabilecek şekilde modifiye edilmiş mayınları tüm denizaltılar döşeyebiliyordu. Fakat bu mayınların ufak olması sebebiyle gemi batırma garantisi yoktu. Daha büyük boy mayınları döşeyebilmek için 6 adet tip VII denizaltı 10 metre uzatıldı ve bu uzatılan tipe tip VIID dendi toplam 26 mayın taşıma kapasitesine ulaştı. 4 adet başka denizaltı ise aynı şekilde uzatılarak tip VIIF olarak adlandırıldı. Bu kazanılan alana savaş alanındaki diğer denizaltılara takviye yapmak üzere yedek torpidolar yerleştirildi. Bölmeye 25 kadar yedek torpido yerleştirilebiliyordu. Fakat gemiden gemiye nakliye sırasında her iki gemide su yüzünde uzun bir süre hareketsiz kalmak zorunda kaldığı için bu yöntem terk edildi. Tip VIIE geliştirilmiş itme özelliklerine sahip olarak tasarlanmış olsa da üretime asla girmedi. Ayrıca 4 adet tip VIIC denizaltı ekstra uçaksavarlarla donatılarak (u-flak) Biscay körfezinde devriyeye çıkan ve devriyeden dönen denizaltılara hava koruması sağlamak üzere modifiye edildiler.

Yöntemin ilk başlarda başarılı olması üzerine denizaltılara devriyeye çıkarken tam hızla ve grup halinde denize açılmaları talimatı verildi fakat İngiliz hava ve deniz kuvvetlerinin geliştirdiği yeni taktikler(uçaklarla beraber refakat gemileri gönderilmesi gibi) sebebiyle bir süre sonra bu yöntemde başarısız oldu. Değiştirilen bu denizaltılara sınırlı miktarda yakıt konuyor ve sadece kendilerini koruma amaçlı 5 adet torpido yerleştiriliyordu. Gemilere 2 adet 4’lü 20 mm uçaksavar topunun yanı sıra otomatik 37 mm’lik uçaksavarlarda yerleştirilmişti. Uçaksavar roket yerleştirme denemesi başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Toplam 10 adet tip VIIA, 24 adet tip VIIB, 568 adet tip VIIC, 91 adet tip VIIC/41, 6 adet tip VIID, 4 adet tip VIIF üretilmiştir. Son bir not olarak Das Boot filminin ünlü denizaltısı U-96’nın da bir tip VIIC olduğunu hatırlatalım.